مرد سالخورده وقتی از پشت تلفن شنید که حال مادرش وخیم است؛ به هر زحمتی بود خودش را به خانه‏ ی مادر رساند. مدّتها بود که برداشتن کوچکترین قدم برای مادرش، سختترین کار شده بود و تخت، مونس همیشگی مادر بود. دیدن چهره‌ ی مثل گچ سفید شده مادر و چشمهای او که به قاب عکس حرم علی بن موسی الرضا علیه‌ السلام خیره شده بود، پیرمرد را نگرانتر کرد.

وقتی فهمید تو قراراست به دنیا بیایی، با ذوق و شوق، رفت بازار و دو کاموای صورتی خرید و شروع کرد به بافتن لباس های کودکانه. دکمه هایی به شکل شکوفه های سفید خرید تا با آن ها تزیینش کند.

مادر بزرگت را می گویم که وقتی متوجه شد، دخترش باردار است و قرار است دختری به دنیا بیاورد، لبخند گوشه لبانش نشست که خدا را شکر، خیالم از بابت تنهایی و روزهای پیری دخترم راحت شد ، او دیگر یک دختر دارد.